بررسی ارتباط حمایت اجتماعی و احساس رضایت مندی از زندگی در میان سالمندان ساکن آسایشگاه های شهر تهران

اهداف هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط حمایت اجتماعی و رضایت مندی از زندگی در سالمندان ساکن آسایشگا ههای شهر تهران بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع مقطعی- همبستگی و جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی سالمندان ساکن در آسایشگا ههای شهر تهران است که از میان آنان، 150 نفر ) 105 نفر مرد و 45 نفر زن( سالمند ساکن در آسایشگا ههای مناطق 3، 10 و 20 شهر تهران به صورت خوش های و تصادفی ساده، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس ) ss-a ( و پرسشنامه رضای تمندی از زندگی داینر بود. برای تجزیه و تحلیل داد ه ها از نر مافزار spss17 و آمار توصیفی نظیر: میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی نظیر: آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل، رگرسیون دومتغیره خطی به روش ورود و آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف جهت بررسی پارامتری کبودن داد هها مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین حمایت اجتماعی و رضایت مندی از زندگی در سالمندان ساکن آسایشگا هها وجود دارد ) 035 / p=0 ( ولی تفاوت معناداری در حمایت اجتماعی ) 082 / p=0 ( و رضایت مندی از زندگی ) 061 / p=0 ( بین سالمندان زن و مرد یافت نشد. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که متغیر حمایت اجتماعی در سالمندان ساکن در آسایشگا هها دارای رابطه خطی با متغیر رضایت مندی از زندگی است و م یتواند تغییرات مربوط به آن را پیش بینی نماید. نتیجه گیری براساس نتایج تحقیق حاضر، دریافت حمایت اجتماعی از طرف خانواده، دوستان و آشنایان م یتواند میزان رضای تمندی از زندگی در میان سالمندان ساکن آسایشگاه را ارتقا بخشد.